ترجمه و تحقیق کتاب «الطائف و دَورُقبیلهِ ثَقیف مِن العَصرِ الجاهلی الأخیر حَتی قیامِ الدَولهِ الاُمویّه»

طائف یکی از سه شهر اصلی حجاز است که در فاصله هفتاد و پنج میلی جنوب شرقی مکه، در پشت کوه غزوان، در ارتفاع بیش از پنج هزار پایی از سطح دریا واقع شده است. طائف که در ابتدا «وج» نام داشت، دومین شهر حجاز پس از مکه بود و بت لات، یکی از بزرگترین بتهای اعراب در این شهر قرار داشت. قبیله ثقیف که پس از غلبه بر بنی عامر بن صعصعه بر طائف استیلا یافت، ساکنان اصلی شهر آن را تشکیل میداد. سیاست هوشمندانه اهل طائف در رابطه با دیگر شهرها و قبایل حجاز و حتی دولتهای حاکم اطراف شبه جزیره، در تحکیم هرچه بیشتر موقعیت این شهر تأثیر بسزایی داشت؛ بنابر همین سیاست، ثقفیان پس از ظهور اسلام تا حد امکان در برابر آن ایستادگی کردند و به خصوص بعد از سقوط مکه به سادگی حاضر به دست کشیدن از منافع خود نشدند و تنها هنگامی که موجودیت خود را در خطر دیدند، مسلمان شدند. طائفیان اگرچه دیر هنگام اسلام آوردند، اما پس از تسلیم در برابر آن تمام سعی خود را برای حمایت از این دین بکار بستند که وجود نام تعداد زیادی از افراد تأثیرگذار ثقفی در تاریخ صدر اسلام در منابع تاریخی شاهد این مدعاست. با وجود نقش مهم طائف و قبیله ثقیف در دوره جاهلی و صدر اسلام، آثار اندکی راجع به تاریخ آن نوشته شده است. یکی از این آثار کتابی است با عنوان «الطائف و دور قبیله ثقیف من العصر الجاهلی الأخیر حتی قیام الدوله الامویه»، تألیف عبدالجبار منسی العبیدی و پایان نامه حاضر عبارت است از ترجمه و تحقیق این کتاب. نویسنده محتوای اثر خود را در سه بخش کلی گنجانده که عبارت است از: طائف در دوره جاهلیت، طائف در دوره پیامبر (ص) و طائف در دوره خلفای راشدین. در خلال این سه بخش که هریک شامل چند فصل میشود، تاریخ شهر طائف و قبیله ثقیف در طی دوره زمانی مذکور مورد بررسی قرار گرفته است.